Nieuwsbrief mei 2025

op

190123

ging Socrates in Sneek van start

Terugblik

Vrijdag 4 april: Ontdekken Verdiepen Meesterschap afgerond

Op vrijdag 4 april rondden drie deelnemers de drieluik Ontdekken – Verdiepen – Meesterschap af. Daarmee zijn ze opgeleid tot socratisch gespreksleider. Dat is niet niks: het leiden van een socratisch gesprek, een onderzoek begeleiden, uitnodigen tot het denken rekken, ongemakkelijke vragen durven stellen, het stimuleren van het denkproces: is dat het juiste moment kiezen voor stilte of juist doorvragen? Een veilige sfeer creëren, luisteren, wachten, bewaken – en steeds opnieuw reflecteren.

Dat vraagt moed, maat en wijsheid.

De een is goed op weg richting meesterschap, de ander zet haar eerste stappen en de derde laat al het volle meesterschap zien. Alle drie zijn ze in beweging. Ik ben ontzettend blij met deze meesters. Maria, Karin en Jolanda: van harte gefeliciteerd!

Donderdag 17 april – Kijken naar kunst, kijken naar jezelf

Onder begeleiding van kunsthistorica Margreet Mulder werden we uitgenodigd om niet alleen naar kunst te kijken, maar ook naar onze eigen manier van waarnemen. Wat zie je eigenlijk, als je naar een schilderij kijkt? En wat denk je te zien?

We kregen twee schilderijen en een foto voorgeschoteld. Een horizon? Een hoofd? Iemand die zwemt? Of ligt deze persoon misschien in de duinen? Wat begon als een opsomming van vormen en kleuren, veranderde al snel in een gesprek over interpretatie. Die ronde, bruine vlek werd een hoofd. Dat hoofd kreeg een lichaam. Dat lichaam begon te bewegen – in ons hoofd althans. We ontdekten dat we niet alleen keken, maar betekenis gaven. Onbewust. Automatisch.

“Wat zie jij?”
“Waarom denk je dat?”
“Ah, ik dacht aan een kastanje!”
“Nee, ik zie iemand liggen, ontspannen in het zand…”

Zo werd het kijken een ontmoeting. Met het beeld. Met elkaar. En met onszelf.

De foto toonde een groep mensen. Gezichten, houdingen, blikken. De één keek trots, de ander bedrukt, weer een ander boos. Maar waarom interpreteren we het zo? Wat zien we werkelijk? Schouders naar voren of juist recht, ogen wijd open of neergeslagen. Is het een grijns of een onderdrukte traan?

De deelnemers waren verrast: Wat een andere manier van kijken! Dit willen we vaker doen! Misschien in een museum? Maar de echte vraag is: wat zegt deze manier van kijken over ons dagelijks leven?

Margreet legde uit: ook in het gewone leven nemen we voortdurend waar. Maar zien we wat er is, of wat we denken dat er is? Reageren we op feiten of op interpretaties?

Voorbeeld: je staat in de file. Feit. Maar in je hoofd ontstaat al snel een kettingreactie: ik kom te laat, mijn afspraak loopt uit, mijn planning loopt vast... frustratie, irritatie, ongeduld. Maar wat is er nu werkelijk aan de hand?
Ik sta in de file. Punt.

Door het oordeel op te schorten, krijgen we ruimte. In kunst. In gesprekken. In onszelf. Misschien zien we dan pas echt – wat er is.

Wil jij dit ook ervaren? Op zaterdag 14 juni kun je Margreet Mulder in Zwolle ontmoeten en deelnemen aan de variatie Hardop kijken/kijken naar kunst.

Vooruitblik

Denkkracht, enthousiasme en verbinding bij Socrates in Sneek

Op donderdag 15 mei Socratische dialoog met het thema Dankbaar zijn

Mijn aandacht wordt getrokken door een interview in de NRC. Arnon Grunberg interviewt de Duitse schrijfster Elke Heidenreich. Zij schreef de bestseller Ouder worden. In dit boek schrijft de 81-jarige Elke Heidenreich op een unieke, vitale, geestige en opwindende manier over wat ouderdom betekent. Als je ouder wordt, draag je de gevolgen met je mee van alles wat je in je leven hebt gedaan of nagelaten. Maar je ondervindt ook gelatenheid, omdat je beseft: ‘Het meeste is volstrekt onbelangrijk. Je moet gewoon ademhalen en dankbaar zijn.’

Het woord dankbaar lijkt tegenwoordig overal op te duiken. In boeken, op tegeltjes, in yoga-lessen, podcasts, zelfhulpboeken. Is het een mode woord?

Sommige mensen stromen over van dankbaarheid en anderen zullen het woord nooit gebruiken. Heeft dankbaar zijn een religieuze smaak? Wat is dankbaar eigenlijk? Ben je dankbaar omdat iets goed ging (bijvoorbeeld toen de foto's van ons huis gemaakt werden stond de blauwe regen in bloei en was het mooi weer), of kun je ook dankbaar zijn te midden van het onvolmaakte (de hondenoppas kan niet op het moment dat ik hem nodig heb)? Is dankbaarheid iets actiefs of is het iets wat je overkomt, ineens, op een moment dat je niet oplet? Gelukkig kon de hondenopppas wel, ik was hem ontzettend dankbaar! En toen ik zag dat op de dag dat de fotograaf kwam, alles klopte met de blauwe regen en het mooie weer dacht ik wel een gevoel van dankbaarheid te bespeuren bij mijzelf.

Kan dankbaarheid ongemakkelijk zijn? Zo'n moment had ik toen ik hoorde van het overlijden van topkok Jonnie Boer. Ik dacht heel stil vanbinnen: “Gelukkig gaat dit verlies, dit enorme verdriet aan mijn deur voorbij" 🙏

Aan de andere kant: Kun je echt dankbaar zijn, zonder ook te voelen wat het kost, wat het had kunnen zijn? Is dankbaar zijn plat zonder besef van kwetsbaarheid? Is dankbaar zijn het leven vieren? Wat betekent dankbaar zijn voor jou?

Geen debat, geen discussie, maar een gezamenlijk onderzoek naar ons gedrag. Omdat het goede, het ware, het schone op zich, niet zichtbaar is. We herkennen het goede, het ware, het schone in ons gedrag. Dat onderzoek doen we aan de hand van het thema dankbaarheid/dankbaar zijn, in een concrete ervaring. We nemen de tijd om vragen te stellen, onze eigen overtuigingen te bevragen en nieuwe perspectieven te ontdekken.

Ben jij erbij? Meld je aan of kom gewoon langs!

Donderdag 15 mei 2025

📍 Locatie: Socrates in Sneek, Prinses Julianapark 5, Sneek

🕖 Tijd: 19:00 - 21:30

💬 Iedereen is welkom, aanmelden gewenst maar niet verplicht.

💡 Kosten: 10 euro incl. thee en koffie

Ik kijk er naar uit jou (weer) te ontmoeten.

Op donderdag 19 juni ben je welkom voor een variatie op de dialoog. Daarna gaat Socrates in Sneek op vakantie. De maanden juli en augustus zijn wij gesloten. In september openen we met een bijzondere gastspreker.

Maak van 2025 het jaar van verdieping, reflectie en verbinding. Begin met een goed gesprek en stel jezelf open voor nieuwe inzichten. Wij hopen je te ontmoeten bij een van onze activiteiten!

Website: http://www.socratesinsneek.nl

Gedicht

Aan mezelf

Als tranen druppelen

uit de kraan

stoppen ze nooit

Hoe zwaar ook

hoe droevig ook

de dingen die je meemaakt

je mag niet almaar

blijven tobben

Draai open die kraan

met een fikse ruk

Laat al je tranen

ineens de vrije loop

Zo, en nu tijd voor een koffie

uit mijn gloednieuwe kopje

Toyo Shibata

uit: Geef de moed niet op